چرا جیت کان دو ؟

در این مطلب قصد داریم به مزایای یادگیری و تمرین جیت کان دو پرداخته و آنها را بطور مختصر بیان کنیم.

چرا باید جیت کان دو بیاموزم ؟

1. با فراگیری جیت کان دو، شما دفاع شخصی کاربردی را فرا می گیرید .

2. بسیاری از تکنیک هایی که در جیت کان دو آموزش داده می شوند ، کشنده و مرگبار بوده و در یک درگیری واقعی 100 درصد کاربردی هستند

3. بالاتنه ، دستان و پاهای شما حجیم تر و قوی تر می شوند .

4. ظرفیت هوازی بدن شما افزایش یافته و به تناسب اندام دست خواهید یافت .

5. قسمت های خاصی از بدن شما مانند دست ها و پاها به استقامت عضلانی دست پیدا کرده و در برابر درد و آسیب مقاوم می شوند.

6. انعطاف بدنی شما افزایش خواهد یافت .

7. بدلیل انجام تمرینات همزمان با دو سلاح و سلاح هایی با اندازه های مختلف ، مهارت و هماهنگی بدنی شما افزایش یافته و می توانید با هر دو دست و بطور همزمان تکنیک ها را بخوبی اجرا نمایید .

8. شما قادر خواهید بود از هر سلاح سردی استفاده کنید حتی اگر قبلا با آن کار نکرده باشید .

9. بسیاری از تکنیک های جیت کان دو، به استقامت و قدرت زیاد احتیاج نداشته و درصد زیادی از قدرت از حرکات بدن و صرفه جویی در حرکت ناشی می شود .

10. بدلیل اینکه انجام تکنیک های این سبک، به نیرو و استقامت بالا احتیاج ندارد ، همه می توانند این سبک را فرا گرفته و تمرین کنند . برای مثال یک فرد 12 ساله و یا یک زن باز نشسته هم می تواند این سبک را تمرین کند .

11. یک سیستم کامل رزمی بوده و شما می توانید با یادگیری آن در ضربه زدن ( مشت زدن ، لگد زدن و … ) و در تمام سیستم های سلاح سرد و حتی درگیری در خاک پیشرفت کنید .

12. می توان آن را در هرجایی تمرین کرد ، مثل پارک ، باشگاه ورزشی  و … .

13. از آنجا که تمرینات و پیشرفت در این سیستم نیاز به تمرین با یک یار کمکی دارد ، این هنر رزمی یک راه بسیار عالی جهت آشنایی با افراد جدید بوده و از این رو می توان آن را یک تفریح نیز به شمار آورد .

sidekick

اما چرا جیت کان دو ؛ چرا سیستم رزمی دیگری را فرا نگیریم ؟

1. جیت کان دو یک هنر رزمی کامل بوده و فقط بر روی تکنیک های دفاع شخصی بدون سلاح تمرکز ندارد ( مثل سبک هایی چون موی تای ، جودو ، تکواندو و … ) ، همچنین این هنر رزمی منحصرا به کار با سلاح های سرد نیز محدود نشده و هنرجویان درگیری با سلاح وبدون سلاح را یاد می گیرند . این هنر رزمی تمام فاصله های یک درگیری را تحت پوشش قرار می دهد، برای مثال وینگ چان فقط درگیری در فاصله ی بسیار کم یا اصطلاحا Close Range یا تکواندو فقط محدود به لگد ها می شود . اما جیت کان دو، فراگیران را قادر می سازد تا در فاصله ی دور از حریف ، فاصله متوسط و فاصله بسیار کم با حریف مبارزه کنند . همچنین هنرآموزان در این هنر رزمی اصول و تکنیک ها کشتی ، پرتاب ها و ضربه به نقاط حساس را فرا می گیرند .

2. در این هنر رزمی فرم های بسیار کمی وجود داشته و با توجه به کاربردی بودن آن در درگیری خیابانی احتیاج زیادی به انجام تمرینات روتین و تک نفره نبوده و از آنجا که تمرینات انفرادی نمی توانند خیلی به پیشرفت افراد کمک کنند ، تمام تمرینات و دریل ها باید بصورت دو نفره انجام شوند تا حداکثر پیشرفت بوجود آید .

3. در بیشتر سبک های رزمی هنگامی که هنرجویان به سطح بالایی برسند ، تکنیک ها و اصول کار با سلاح سرد به آنها آموزش داده می شود که در این حالت آموزشی، کار با سلاح های سرد به تمرینات بدون سلاح مرتبط نبوده و تکنیک هایی که از سلاح های سرد آموزش داده می شوند تکنیک های خاص و محدودی می باشند اما در جیت کان دو هنرجویان از ابتدا تمرین، کار با سلاح ها را یادگرفته و این موجب می شود هماهنگی عصبی عضلانی بدن پیشرفت کرده و هماهنگی در اجرای تکنیک های دست و پا بصورت همزمان نیز بسیار ارتقاء پیدا می کند .

4. زمان هنرجویان با یادگیری کاتاهای پیچیده تلف نشده و هنرجویان از ابتدای آموزش نحوه ی مبارزه را فرا می گیرند . هنرجویان نحوه ی مبارزه در فاصله ها و موقعیت های مختلف ( فاصله ی بسیار نزدیک به حریف ، فاصله ی دور حریف ، درگیری در حالت به هم چسبیده یا اصطلاحا گرپلینگ ) را همزمان با تمرین با سلاح های مختلف در این موقعیت ها فرا می گیرند . جیت کان دو یکی از هنر های رزمی ای است که مبارزه کاربردی در مقابل چند حریف در آن بخوبی آموزش داده می شود .

5. هنرجویان مبارزه با استفاده از سلاح هایی در شکل ، وزن و اندازه های مختلف را فرا می گیرند .

6. به سبک هایی مثل کاراته سبک های سخت گفته شده و به سبک هایی مثل تای چی سبک های نرم گفته می شود و جیت کان دو ترکیبی از سبک های رزمی نرم و سخت می باشد و از این رو جیت کان دو قابلیت ترکیب شدن با هر سبک رزمی دیگری را دارا می باشد . اما سبک های رزمی دیگر ممکن است این قابلیت را نداشته باشند . برای مثال بسیاری از بوکسور ها نمی توانند تکنیک هایشان را بخوبی با تکنیک های سبک هایی مثل آیکیدو ترکیب کنند و یا بسیاری از کاراته کاران نمی توانند تکنیک های خودشان را با تکنیک های سبکی مثل تای چی یا چین نا ترکیب کنند .

7. هنرجویانی که این سیستم را تمرین می کنند بطور ناخودآگاه از لحاظ روحی و معنوی نیز پیشرفت می کنند .

نویسنده : سید مصطفی فتاحی

(هر گونه کپی برداری و استفاده از این مطلب و یا دیگر محتوای وب سایت، جهت آموزش،تکثیر و یا درج در سایت ها یا وبلاگ های دیگر غیرقانونی بوده و از لحاظ شرعی حرام می باشد، جهت استفاده از مطالب، باید با استفاده از قسمت تماس با ما وب سایت، با ما تماس برقرار کرده و نحوه ی استفاده از مطالب را به ما اطلاع دهید و هنگام استفاده از مطلب، منابع را به همراه درج لینک مستقیم ذکر نمایید.)